Historie

Elke kerk heeft iets eigens. Ze onderscheidt zich daarin van
andere kerken in haar omgeving. Wat kenmerkt de christelijk-gereformeerde Ichthuskerk in 's-Gravendeel? Een kort overzicht van haar geschiedenis maakt daarvan iets duidelijk.

Ontstaan

De geschiedenis van de Christelijke Gereformeerde Kerk in 's-Gravendeel begint eigenlijk al in 1841. Maar vooral het jaar 1895 is te noemen. Want toen in 1892 de landelijke vereniging van de ‘afgescheidenen' met de in 1886 uit de Nederlandse Hervormde Kerk uitgetreden ‘dolerenden' plaatsvond, duurde het tot 1895 voordat enkele honderden leden van de in 1892 tot stand gekomen Gereformeerde Kerk die kerk verlieten en zich aansloten bij de kerken die in 1892 niet met de vereniging waren meegegaan, te weten de Christelijke Gereformeerde Kerken. Oorzaak? In het Gedenkboek 100 jaar Christelijke Gereformeerde Kerk 's-Gravendeel is te lezen, dat de gereformeerde ds. J. Sybrandy steeds meer weerstanden opriep. ‘Hij bevorderde dat de arbeiders de beste plaatsen in de kerk kregen en de beter gesitueerden op de slechtste plaatsen kwamen en voerde allerlei liturgische nieuwigheden in' (p. 4).

Op 4 april 1895 werd de ‘afgeschaâie' kerk officieel geïnstitueerd door ds. J. Wisse Czn. De nieuw geïnstitueerde gemeente telde circa 200 leden.
Al snel werden plannen gemaakt voor de bouw van een nieuwe kerk aan de
Kreekkant. In 1896 werd ds. T.A. Bakker (1896 - 1900) de eerste predikant van de gemeente.

Latere ontwikkelingen

In de eerste helft van de twintigste eeuw was het een komen en
gaan van dominees. De predikanten ds. W.F. van der Kodde(1902 – 1905), ds. J. Geels (1907 - 1911), ds. H. Velema(1916 – 1921), ds. K. Zuidersma (1922 – 1925), ds. R.E. Sluiter(1929 – 1940), ds. J. van Doorn (1942 – 1945) volgden elkaar op.

Enkele jaren nadat ds. C. Noordergraaf (1951 – 1957) zijn intrede gedaan had, vonden enige leden hem te ‘licht'.
Dat leidde ertoe, dat zij samen met anderen een eigen gemeente
stichtten, die zich aansloot bij de Gereformeerde Gemeenten in Nederland en die nu bijeenkomt in het vroegere gebouw van de Gereformeerde Kerk in de Rijkestraat.

Tijdens de ambtsperiode van ds. G. de Vries (1959 – 1965) werd het kerkgebouw gerestaureerd en uitgebreid en kwam er een nieuw orgel.

Met ds. B. Witzier (1969 – 1974) brak in zekere zin een nieuwe tijd aan: hij was geen statige, eerbiedwaardige figuur waaraan je op afstand al kon zien dat het een predikant was. Vissen in het Gors of aan de Binnenmaas deed hij op kaplaarzen en in oude kleren. Hij stond ook aan de wieg van de groeiende samenwerking met de Hervormde gemeente en de Gereformeerde Kerk.

Dat de kerk ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid heeft, werd beleefd in de tijd van ds. C.J. van den Boogert (1977 – 1982). De gemeente raakte betrokken bij de opvang van vluchtelingen en asielzoekers. De ingrijpendste vernieuwing in die dagen was stellig het in gebruik nemen van de nieuwe psalmberijming.

Ds. P. van Dolderen (1985 – 1992) heeft in de daarop volgende jaren bijgedragen aan de bouw van de nieuwe kerk. In het nieuwe kerkgebouw werden veel dingen ook nieuw beleefd. Soms gaf dat spanning. In het Gedenkboek (pagina 25) schreef hij daarover:

Natuurlijk waren er momenten, dat je elkaar niet begreep. Ieder mens is uniek en het zou om die reden vreemd zijn, wanneer je elkaar altijd begreep. Zelfs de wijze waarop mensen God ervaren, is nooit gelijk. Wat de één onbenullig vond, was voor de ander een levenszaak en andersom. Details werden soms hoofdpunten en hoofdpunten met alle gemak tot detail, waar niemand zich druk over maakte. Ieder floot wel een keer een eigen wijs. Maar op de één of andere manier kwam je toch weer bij elkaar voor het Aangezicht van de HERE, onze God. Waarom? Omdat je weet van jezelf en van die ander, dat het leven, de verzoening, de verlossing uit zonde en dood, gaven van God zijn. Gaven, waaruit wij allen moeten leven, omdat er anders geen leven is.

Na ds. Van Dolderen werkte ds. R.W.J. Soeters van 1993 – 1998
in de gemeente. Veel aandacht kregen in zijn tijd het uitzetten van lijnen voor de gemeenteopbouw, de toerusting voor evangelisatiewerk en het werk onder de asielzoekers. Tijdens zijn periode werd ook de nieuwe pastorie gebouwd annex aan het kerkgebouw aan de Zuid Voorstraat.

Na een vacante periode van ruim drie jaar verbond op 4 november 2001 ds. A.P. van Langevelde zich aan de gemeente van ’s Gravendeel. Het evangelisatiewerk werd onder zijn leiding verder uitgebouwd door het opzetten van de Alphacursus, eerst in de eigen gemeente en later in samenwerking met de andere kerken op het dorp. Ook heeft hij zich erg ingezet in de commissie gemeenteopbouw waar het jeugdbeleidsplan 2003-2006 is gerealiseerd en de invoering van PDM’ers (pastorale diaconale medewerksters) en het jongerenpastoraatteam. Begin januari 2006 heeft hij van ’s Gravendeel afscheid genomen.

Na een korte vacante periode heeft ds. C. H. Legemaate zich op 3 november 2006 aan onze gemeente verbonden. Zijn bevestiger was ds. G.J.H. Vogel uit Zierikzee met de tekst Filippensen 1:18:In elk geval wordt Christus verkondigd.

Ds. Legemaate heeft de gemeente 7 jaar gediend. Onder zijn leiding heeft de kerkenraad een missie ontwikkeld waarbij het accent ligt, om vanuit een persoonlijke relatie met de Hemelse Vader, de mensen om ons heen, te vertellen wat geloven voor een ieder betekent.

Vooral de jeugd, zowel binnen als buiten de kerk had zijn hart. Hij had vele contacten met buitenkerkelijke jongeren.
Toen er ook een beroep op hem werd gedaan door de International Christian Fellowship (ICF) Rotterdam, heeft hij dit ervaren als leiding van God om zich daar in te zetten voor een gemeente met verschillende culturele achtergronden. Op 8 september 2013 heeft hij afscheid genomen van de gemeente van 's-Gravendeel.

Na een vacante periode van drie jaar verbond ds. Mans Raveling zich aan de gemeente. Komend uit nieuw Pekela en gehuwd met Agnes Schoemaker werd hij op 15 april 2015 bevestigd door zijn voorganger ds. C.H. Legemaate. Ds. Raveling heeft de gemeente gediend tot en met 1 mei 2021, waarna hij naar de CGKv in Hilversum is gegaan.

In het verleden ligt het heden…

Veel van de ontwikkelingen in het verleden werken door in het heden. Dat geldt ook van de gemeente in de Ichthuskerk. Nog altijd wordt de gemeente gekenmerkt door gezellige kleinschaligheid, hartelijk meeleven met elkaar in voorspoed en in tegenslag, onbekrompen bereidheid om zoveel mogelijk samen te werken met andere kerken in het dorp, maar vooral ook een diep geworteld verlangen om zondag aan zondag het evangelie te horen en zo toegerust te worden voor een dienstbaar leven in de wereld.